در طول سال های خلاقیت خستگی ناپذیر اینگرسول، رابرت و چارلز اینگرسول (Robert and Charles Ingersoll)، موسسان یکی از قدیمی ترین ساعت سازان آمریکایی، یکی از فرسخ های گسترش ساعت های جیبی و مچی را نا نهادند. آن ها یک نقشه ی جسورانه را برای همکاری از یک جهت در عرضه ی ساعت ها به دامنه ی وسیعی از مردم، و از جهتی دیگر ارائه ی قیمتی منطقی در قبال حفظ کیفیت واقعی، در سر داشتند. در سال 1892، به لطف هنری فورد (Henry Ford)، آن ها موفق به ساخت یک روش اتوماتیک در تولید شدند، در ابتدا برای ساعت های جیبی و بعد برای ساعت های مچی. در کنار تولید دستی ساعت های اینگرسول، یک تولید اتوبا کیفیت بالا و دقت، در یک قیمت بسیار منطقی یک دلار (که درآمد روزانه در آن زمان بوده است) ساعتی که "ساعت دلاری (The Dollar watch)" نامیده می شد زاده شد. ساعتی دلاری چنان محبوب گشت که بیش از یک ملیون از این ساعت ها تولید شدند. حتی تئودور روزولت (Theodore Roosevelt)  گفته که در سفر شکاری خود در آفریقا از او به عنوان "مردی از کشوری که ساعت های اینگرسول در ان تولید می شوند" یاد شده است.

موفقیت "ساعت دلاری" (که همچنین یانکی نیز نامیده می شد) پس از آن شگفت انگیز بود. برادران اینگرسول می بایست با تولید در حال افزایش و افزایش تولیدی ها وفق پیدا میکردند. در همان هنگام، دامنه ی محصول تا مرحله پیشتازی پالایش تکنیکی گسترش یافت. همچنین تولید کوچکترین ساعت جیبی که تا آن موقع دیده شده بود آغاز شده بود. در سال 1919 برادران اینگرسول اولین ساعت را با چیزی که "طراحی شب" نامیده می شد ساختند، "رادیولایت (Radiolite)" به همراه صفحه ی نورانی.ماتیک ساعت نیز بنا شد.